உணவில் உப்பாய்: உதிரத்தில் வெப்பாய்!

பனிப் பெட்டியில்
படுத்திருக்கிறது...
நெற்றி
நெடுகத் -
திண்ணூறு பூசிய
தொண்ணூறு!

அது -
கண்ணூறு
படுமளவு - தினம் தினம்
பண்ணூறு
பாடிய நிலவு;
இன்று அது
இவ் அம்புவிமீது -
பற்றுக்கொண்டது போதுமெனப்
பெற்றுக்கொண்டது செலவு!

சரீரத்திலிருந்துதான்
சாரீரம் பிறக்கிறது;
ஆனால்
அதிசயம் யாதெனில் -
சாரீரம் இருக்க
சரீரம் இறக்கிறது!

அதற்குக் காரணம்
அவனது கானங்களைக்
காற்று - தன்
கணினியில் -
பதிவிறக்கம் செய்து
பத்திரமாய் வைத்திருக்கிறது -
ஒரு
நோன்பு போல்
நோற்று; அன்னணம்
நோற்ற காற்று முன்
தோற்று நிற்கிறது கூற்று!

 பாட்டிருக்கப்
பாடகன் போனான் என்று...
ஊர் அழுகிறது;
உறவு அழுகிறது;
ஓர்
ஓரமாய் உட்கார்ந்துகொண்டு...

வல்லினம்
மெல்லினம் அறிந்து - யாரினி
தன்னை உச்சரிப்பாரென்று
தமிழ் அழுகிறது!

ஒவ்வோர் எழுத்திற்கும்

ஒளி அளவை எடுத்தோத...

மாத்திரை உண்டு; அவன் பாடினான்

மாத்திரை கண்டு; அவ்வாறு

மாத்திரை கண்டு பாடியவனின்

யாத்திரை கண்டு...

அம்மவோ!

அழாமல் என்செய்யும் தமிழ்?

அரும்பி நிற்கிறது

அதன் கண்ணில் நீர்க் குமிழ்!

M.G.R. – மூன்றெழுத்து;

சிவாஜி – மூன்றெழுத்து;

ஜெமினி – மூன்றெழுத்து;

S.S.R. – மூன்றெழுத்து;

இத்துணை மூன்றெழுத்துக்களுக்கும்

இடம் கொடுத்து ...

தன் 

தொண்டையில் –

ஒருசேரக் குடிவைத்திருந்த

ஒரே மூன்றெழுத்து T.M.S.

‘இது உண்மைதானே?’ என்று – மக்களை

உசாவினால்...

‘ஆமாம்! ஆமாம்!’ என்று வரும்

ஆயிரம் ஆயிரம் S.M.S.!

ஆரே மறக்க வல்லார்

அவனது –

தொண்டை ஆற்றிய தொண்டை?

வெண்கலக் குரல்

வேந்தே! – உனை எண்ணி

வடித்தும் வடித்தும் – என்

விழிநீர் நிற்கிறதே மீந்தே!

என்

விரல் வழி

இறங்கிய தமிழ் – உன்

குரல் வழி

இறங்கியதும்...

நான் இறவாதவனானேன்;

நன்றி மறவாதவனானேன்!

அய்ம்பத்தாறு

ஆண்டுகளுக்கு முன்னால்...

அடியேனை நீதான்

அழைத்துவந்தாய் சென்னை; எனை –

ஆதரித்த நீ

ஆண் வேடமிட்ட அன்னை!

இன்றும் என்றும்

இருக்கின்றாய் நீ...

அன்புசால்

அண்ணனே! – என்

உணவில் உப்பாய்;

உதிரத்தில் வெப்பாய்!

T.M.S. மறைவிற்காக கவிஞர் வாலி இயற்றிய கவிதை இது!

நன்றி; ஆ.வி.