தூண்டிவிட்ட தேடல்கள்
தூக்கிலிட்ட தோல்விகள்
சிற்பமாக்கிய அனுபவப் பொழுதுகள்
உளியாக்கிய கால நிகழ்வுகள்…
அத்தனையும் சுமக்கும்
நெஞ்சப் பொதியில்
குவிந்து போயின
உணர்வுக் குப்பைகள்.
குப்பை கொட்ட
தொட்டி தேடினேன்
பிறர் மனத்தொட்டியில்
கொட்டி வைத்தால்
உதட்டுக் காற்று என்
குப்பை எடுத்து வேறு
செவித் தொட்டிக்கு இடம் மாற்றிவிடும்
இடம் மாறினால்
குப்பையின் நிறம் மாறிவிடும்
இரகசியத் துகள்கள்
அரிதாரம் பூசி
அவதாரம் எடுத்து
வீதிகளில் மணந்து திரியும்
தொலையக்கூடாத குப்பைகளைப்
பத்திரப்படுத்த
வேறு தோட்டி தேடினேன்
தேடலின் விளிம்பில் நீ
தொட்டியாய் சிக்கினாய்
என்
கனத்த உணர்வுகளைக்
கழற்றி வைத்தேன்
உன்னுள்
வேர்க்க வைத்த நினைவுகளும்
வேக வைத்தத் துயரங்களும்
விதையாயின உன்
காகிதக் களத்தில்
பூட்டிடாத வார்த்தைகள்
வெளி மூடாத எண்ணங்கள்
நாணிய நிமிடங்கள் மனம்
கூனிய பொழுதுகள்
இரகசியம் ஏதுமின்றி
இரகசியமாய்ப் பதிவு செய்தேன்
என் ப்ரிய டைரியே
பின்னொரு நாள் உனைப் புரட்டினால
பூக்கச் செய்திருப்பாய்
உன்னுள் பதியமிட்ட என்
வாழ்க்கை விதைகளை!
ஒரு கவிதைத் தொகுதியை வாசித்துக் கொண்டிருந்தபோது என்னைக் கவர்ந்த கவிதை இது!